همه مابخاطرداریم که نان وسفره درگذشته چه حرمت ویژه ای داشتندوچه حریم والائی.

خاطردارم که پایان هروعده غذا اگرتکه نانی سرسفره باقی میماند پدرومادرعزیزبران بوسه میزدندوبرحسب عادت واعتقادقلبی برپیشانی مبارک می مالیدند.یادم نمیرود دوم ابتدائی بودم انگشت شصت پای من کمی باسفره نهارمماس شده بود ،مادربزرگم باگزیدن لب وکوبیدن دست خودنزدخداابراز شرمندگی کردوبمن اشاره نمودکه شصت پایم را که روی سفره بود بردارم ،نکندکه خدای عزوجل ازمادلگیرونعمت خودرازمابرگردانداماافسوس هرچه زمان میگذرد اعتقادات نیزضعیف ترمیشود .

امروزه بااستفاده ازسفره های یکبار مصرف وقاشق وچنگال کج وکوله وظروف یکبارمصرف چه قیافه هاکه نمیگیریم وچه پوزهاکه نمیدهیم .

آنروزهاحرمت وحریم هردوباهم معنا ومفهوم اعتقادی داشت وهمگان موظف به رعایت آن بودند مادرهاومادربزرگها سفره می بافتندومستقیماازتولیدبه مصرف ارائه میکردند ،بعدازصرف غذاسفره راتکان میدادیم تااگرتکه ای بسیارکوچک ازنان یابرنج درسفره مانده است زیرتراس خانه ماکه دواطاق بیش نبود نصیب مرغ خانگی شود وهدرنرود اوهم میخوردوشکرخدامیکرد امادرشرایط کنونی هرروزه خروارهانان درنایلون یاسطلهای زباله کپک میزند وفاسدمیشود که هیچ ، سفره راباقاشق وچنگال وبشقاب یکبارمصرف آن به یکباره به آشغال دان میریزیم.

بااین تفاسیر ازمدتهاپیش که بحث نان نامرغوب مطرح بود آقایان قول دادند که باتغییرسیستم پخت نان وبااستفاده ازتکنولوژی جدیدنان مرغوب تحویل مصرف کنندگان بدهند،اتفاقا این اتفاق افتادوهمه شهروندان شادومشعوف شدند لیکن عمرنان مرغوب آنقدر قدنداد وپس ازمدتی بسیارکوتاه بازهم نان فاقدکیفیت تحویل شهروندان شد.

اصولاوقتی پای تکنولوژی به جائی بازمیشودمنتظرسهولت وکیفیت بوده ولی چرااین اتفاق نیفتاد جای تامل دارد وبایددرپی بحث نظارت بودکه درپی خواهدآمد.

تعجب اینجاست چطورمادران ماباتکنولوژی عصرخود کهتنوروهیزم وساج وآتش بیش نبوده ساعت 3 یا4 صبح بماصبحانه گرم بانان مرغوب میدادند که حتی نیازبه خورشت یاکره ومرباهم نداشت.

این موضوع مرابیادقدیماانداخت که میگفتندبعضی چیزها یاهرچیزقدیمش خوب است و...

ظاهراطرح تغییرسیستم پخت نان هم جواب نداد چون مردم همچنان ازنان نامرغوب تناول میکنند ،نایلونهای زباله پرازنان غیرقابل استفاده شده وجویهای آب به اتفاق رفتگران محله بجای حمل اب وآشغال ،نان نامرغوب حمل میکنند، اماآنچه قابل تامل است اینکه کسی هم اندکی نسبت به این موضوع خم به ابرویش نمی آورد،چراکه هرروز نان این ،این سرمایه گرانبهاحیف ومیل وبه دورریخته میشودواین تمامی پذیرنیست ،ازاین روبعضیها برای تبرئه وتوجیه کارخود میگویندآردخراب است ولی واقعیت این است که اردبخودی خودخراب نیست مگراینکه باسهل انگاری وبابی توجهی دیگران آردخراب شودبرخی مسئله آموزش رامطرح میکننوو...

اماواقعیت اینست که مردم مسئول آموزش نانواهانیستند بلکه شهرمسئول دارد،سازمان آموزش فنی وحرفه ای دارد وواحدهای ناظرومتولی امرنظارت که باید به این امربپردازند.

درحالیکه نان برکت ونعمت بزرگ خداوعامل حیات وبقاست بعضی نانواهاانرابگونه ای نامرغوب وغیرمطلوب پخت می نمایند که قابل تناول نبوده فازطرفی درهمین شهرویاهمین استان تعدادی نانواباصرف وقت ودقت درانجام وظیفه نانی باکیفیت بالابه مردم تحویل میدهندومردم نیز درقبال زحمات آنهاقدردانی میکنند.

علی ایحال آن دسته که به وظیفه خودخوب عمل نمی نمایند موجب میگردندتاتوده مردم بجای صرف نان شهرخودازناهای بسته بندی شده سایراستانها که بیات شده ودردربهای مغازه ودکانهاروزهامانده است استفاده کنندواین درشان استان عزیزمامازندران که مملوازانسانهای پاک وباغیرت است نیست وجاداردمدیران ومسئولین محترم وبزرگوارامروز که غالباروستائی وانقلابی بوده وطعم نان گرم ومصفای تنوری یاساجی مادری رانوش جان نموده اندچاره ای بیندیشندبایددست بکارشوندوبه هرطریق ممکن که شده بایک برنامه ریزی بسیارکارشناسانه، آموزش نانواها وایجادتغییروتنوع درسیستم پخت نان ونظارت همه جانبه وجدی وقاطع برامورورعایت بهداشت وعدم توجه به برخی ملاحظات فکری بحال شهروندان ورحمی بحال آرد این نعمت بزرگ الهی که حدود3میلیون نفرازمردم بزرگواراین استان ازآن بهره می برندبنمایند.

زیرامردم خوب وسخاوتمنداین استان لیاقت وشایستگی لازم جهت بهره مندی ازهمه امور مثبت دراین خطه ازایران عزیزواسلامی رادارا میباشند وصرف نان مرغوب وباکیفیت حق آنهاست.

باب الله نوری